Monument Joodse begraafplaats geadopteerd.

OBS de Dijk heeft op vrijdag 24 januari officieel het monument op de Joodse begraafplaats geadopteerd.

De adoptieceremonie vond plaats op vrijdag 24 januari op de Joodse begraafplaats aan de Westzanerdijk in Zaandam.
In het bijzijn meneer Boas, voorzitter van de Joodse gemeente, droegen de leerlingen van groep 8 gedichten voor die ze zelf geschreven hadden (zie hieronder). Rabbijn Spiero en Els Veenis-Kaak, voorzitter van het Stedelijk 4 en 5 mei Comité Zaanstad, hebben gesproken. Mede dankzij de zeer betrokken en enthousiaste medewerking van groepsleerkracht Marjolein de Louw en locatiedirecteur Wanda Kleiss is het een mooie en bijzondere morgen geworden. De kinderen waren ook erg onder de indruk.

Gedichten
Adopteren monument: ‘de joodse begraafplaats’
Tweede Wereldoorlog
De Duitsers kwamen aan de macht,
En hadden toen heel veel kracht.
Ze vielen eerst andere aan,
En zijn toen naar Nederland gegaan.

Ze kwamen via Maas naar de Waal,
De soldaten waren net een kwaal.
Ze schoten op de mensen,
En niemand zou dit willen wensen.

Ze hebben Amsterdam bezet,
Vooral de joden hebben ze op kampen gezet.
Wat bleef er nog achter?
Een land met verwoestingen en veel doden…
Yagmur

De oorlog

De Duitsers kwamen Nederland binnen,
Ze gingen gelijk beginnen.
Ze bombardeerden Rotterdam,
Maar zelf was het hier niet veilig in Zaandam.
Ze namen joodse mensen mee naar concentratiekampen,
Met zeer gevaarlijke dampen.
Ze zeiden dat ze gingen douchen maar werden verrast,
Ze werden eigenlijk vergast.
Het doet iets met mij,
Laat deze mensen vrij.
Ze moesten hard werken,
Dat kon je aan ze merken.
Ook in het achterhuis,
Was het niet echt pluis.
Het was erg klein,
Dat vonden de mensen niet zo erg fijn.
Er zijn veel mensen overleden,
Veel mensen hebben voor ze gebeden.
Het doet iets met mij, en mijn hart
Ilse

De pijn van binnen

Niet fijn was het om in de Tweede Wereldoorlog te zijn,
Ik weet niet hoe het was, maar ik weet dat het niet fijn was.
Toen viel Duitsland Nederland binnen,
Toen kon de oorlog beginnen.
Sommige mensen gingen schuilen,
Maar sommige konden alleen maar huilen.
Mensen leden aan erge pijnen,
Daarvoor waren nog geen medicijnen.
Het was te erg voor woorden,
Hoe erg de Duitsers de mensen vermoorden.
Ook nu we hier zijn,
Doet het nog steeds heel veel PIJN.
Sam

De vlucht

Altijd op de vlucht, door de wind.
Gaat dat wel goed, mijn vrind?
Hoor de stemmen in je hoofd.
De knal die de straat verdoofd.
Altijd schuilen, het is om te huilen.
Door de bosjes en in kuilen.
Voel de tranen in je ogen vloeien.
Maar ja, het is beter dan handboeien.
Mae-Lynn

Voorafgaand was er in de school (Adriaan Roggestraat 14) een programma ter voorbereiding.
De mini-documentaire over Roosje Drilsma en het monument op de joodse begraafplaats werden vertoond.
Met een daarbij behorend lespakket. Dit gedeelte werd verzorgd door mevrouw Marjan van Baekel – Kan van Stichting Monumenten Spreken.