George L. Jambroes  22-04-1905  / 07-09-1944

Jambroes groeide op in Amsterdam, zijn moeder woonde in de Vossiusstraat. Daarna werd hij leraar wiskunde aan het Zaanlands Lyceum in Zaandam. Daar is een gedenksteen geplaatst met zijn naam, die van twee andere leraren en van 23 (oud-)leerlingen, die de oorlog niet overleefden. Tot 1934 was hij lid van de SDAP en fel tegenstander van het nationaalsocialisme.

In de meidagen van 1940 maakt hij als reserveofficier de gevechten op de Grebbeberg mee. Hij is erg graag gezien bij zijn soldaten, die hij voorgaat bij de confrontatie met de Duitse troepen. Na de demobilisatie levert hij zijn pistool niet in: Jambroes is vastbesloten de strijd voort te zetten tegen het nazisme, Jambroes sloot zich bij een van de eerste illegale groepen aan.

Jambroes kwam bij de Ordedienst. Toen begin 1941 duidelijk werd dat zijn naam bij de Duitsers bekend was, dook hij onder. Na eerdere pogingen met anderen om naar Engeland te gaan, ging hij nu alleen en na veel omzwervingen kwam hij daar op 18 maart 1942 aan.

Hij werd tot Special Operation Executive (SOE)-agent werd opgeleid. Zijn opdracht was o.a. om in Nederland weer contact op te nemen met de Ordedienst en hun het ‘Plan for Holland’ uit te leggen. Ook moest hij mensen zoeken om het plan uit te voeren.
In de nacht van 26 op 27 juni 1942 werd hij vanuit een bommenwerper gedropt bij Steenwijk. Hij werd meteen opgepakt, omdat hij verraden werd. De Sicherheitsdienst maakt gebruik van hun aanwezigheid om hun opdracht voort te zetten, zodat wapens werden geleverd aan de Duitsers. Dat duurde tot 1944, toen kwamen de Engelsen achter het Spel van de Duitsers. Het zgn Englandspiel.

Jambroes werd op 7 september 1944 gefusilleerd in concentratiekamp Mauthausen, samen met 23 andere verzetsmensen, leden van de SOE.