Albert Huisman (06-07-1918 / 25-07-1944)
Albert Huisman is getrouwd en heeft twee kinderen. Hij is lid van de CPN en werkt als kolenhandelaar in Zaandam.
Daar woont hij ook. Tijdens de oorlog raakt Albert betrokken bij de oprichting van de Raad Voor Verzet en bij de illegale krant De Waarheid. Het verraad, waarvan eind november ’43 Zaanse communisten de slachtoffers werden, kwam van een
Zaandamse De Munck-Siffels die bedrogen zou worden door haar man.
In haar woede ging zij rechtstreeks naar de SD in Amsterdam en bracht daar niet alleen haar man aan. Ze noemde ook namen van communisten of personen, die zij als zodanig beschouwde. ’s Nachts reed de SD haar naar Zaandam terug en liet haar de adressen van de slachtoffers aanwijzen.
Wie gepakt was werd onmiddellijk naar het politiebureau op de Vinkenstraat gebracht. Er werd daar meteen hard op de arrestanten losgeslagen door SDers. Tot de gearresteerden behoorden G. Bakker, Piet van Breemen, R. van Briemen, Albert Huisman, J.Stolp, J. Willemszoon, de Vries, C. Zwart, de latere Zaandamse PvdA wethouder) Marcus Plooijer en mevr. J. Plooijer- Dooves.
Het was aan de koelbloedigheid en de moed van Arie Bakker te danken, dat de SD bij een paar adressen te laat kwam. Toen de SD bij hem aan de deur was geweest — men had toen de meeste belangstelling voor een broer, die Aris heette, kon Arie tijdig zijn broer Kies, die de leiding bij het stencilen van de illegale Waarheid had, en enkele andere mensen waarschuwen. Tegen de tijd, dat de SD bij zijn huis terugkwam, was Arie intussen ook verdwenen. Ook Cor Geugjes was op tijd weg. Ab bezat wapens, pleegde aanslagen, en was betrokken bij ondergrondse bladen en de aanzet voor de februaristaking.
Albert wordt na zijn arrestatie naar verschillende gevangenissen gebracht en belandt uiteindelijk in kamp Vught. Op 24 mei 1944 moesten Piet van Breemen (44), Albert Huisman (25), Josephus Swolfs (28), Gerard Maas (30) en de Amsterdamse politieman W. van den Burgh (24), eveneens tot de illegale CPN behorende, voor het Obergericht in Utrecht verschijnen. Allen werden ter dood veroordeeld. Swolfs, vrij zeker van wat hem te wachten stond, had op 25 maart al aan zijn vrouw geschreven: „Ik hoop, dat het goed met jou en de kinderen zal gaan en dat je niet altijd zult blijven treuren om iets, wat zo moest zijn. Laat de kinderen opgroeien tot goede mensen in de maatschappij.”
Na enige verwarring werden van Breemen en Maas veroordeeld tot levenslang ipv de doodstraf. Onbegrijpelijk maar beter. Het onder censuur van de bezetter staande Godsdienstig-Staatkundig Dagblad De Tijd meldt op 31 juli 1944 dat Albert Huisman, kolenhandelaar te Zaandam bij vonnis van het Duitsche Obergericht als Sondergericht ter dood is veroordeeld. De veroordeelde is evenals Zaankanter Josephus Swolfs op illegale wijze werkzaam geweest in dienst van de verboden Communistische Partij.