Jeugd schrijft gedichten

Voor de herdenking van de Februaristaking schreven een aantal scholieren uit groep 8 van OBS De Dijk-Oost drie gedichten en voor de Hannie Schaft Herdenking schreven twee leerlingen van de Hannie Schaftschool twee gedichten.

Respect

Staken staken staken!
Tegen alle haken.
Het was niet eerlijk,
Maar Hitler vond het heerlijk.
Ik heb veel respect voor de mensen die staakten,
Vooral voor de mensen die het mogelijk maakten.
Ze zijn opgekomen voor familie en vrienden,
Ze zijn niet de mensen die de oorlog verdienden!
Gelukkig is het na 5 jaar goed gekomen,
Joden kunnen weer veilig wonen.
Het waren 5 jaren teveel,
Daarom nu alsjeblieft 1 minuut stil.

Door Jasper Geerdink

Een wens

Er was een oorlog lang geleden.
Maar nu is er weer vrede.
Het was een lange en moeilijke tijd,
Iedereen was wel een familielid kwijt.
Dat waren de joden,
De Duitsers wilden hen doden.
Ze gingen naar een kamp,
Daar was niet eens een lamp.
Dat was geen pretje,
De mensen droegen een pas met een petje.
Dit allemaal moest van Hitler, dat was een fout mens.
Alle mensen hadden één wens.
HET MOEST STOPPEN!
Want ze moesten zich altijd maar verstoppen.
Zo is de staking begonnen,
Om de oorlog af te ronden.
Eindelijk, de oorlog is voorbij,
En iedereen was weer blij.
Nou ja, sommige mensen waren hun familielid kwijt.
Maar dat kwam wel weer bij tijd.

Door Nicky van der Laan

Helden

In 1940 vielen de Duitsers Nederland aan,
Overal zag je ze met geweren staan.
Hitler was de baas,
Hij was een echte dwaas.
De Duitsers namen de joden mee.
Ze waren overbodig, niet meer nodig!
Het was een wrede tijd,
We raakten echt heel veel mensen kwijt.
Ze vonden joden stomme mensen
Die in de kampen niks hadden te wensen.
Mannen en vrouwen moesten uit elkaar,
Ze werden gedwongen en trokken aan hun haar.
De Duitsers waren heel erg hard,
Maar misschien ook wel heel verward.
Veel mensen hoopten op een beter leven
Het onrecht werd hen teveel!
25 februari 1941, mensen kwamen voor elkaar op.
Staken deden ze met zijn allen,
Ze wilden niet dat er nog meer doden zouden vallen.
Met vrees voor eigen leven,
Stonden ze te beven…
Helden waren zij,
De oorlog is voorbij.

We zullen ze nooit vergeten!

Door Mikky van Slooten en Janelle Fernand

Voor de Hannie Schaft herdenking schreven 2 leerlingen van de Hannie Schafschool deze gedichten:

Vrijheid voor iedereen

Vrijheid, vrijheid is voor iedereen
Vrijheid moet je delen, het is niet voor jou alleen.
Je moet je fijn voelen en niet vast zitten aan een ketting.
Niet behandeld worden als een hond en niet eten van de grond.
Niet werken tot je dood valt .
Zo moet een mens niet behandeld worden.
Op te veel plekken worden mensen behandeld als dieren.
Die mensen krijgen niet het respect dat ze verdienen.
En als ik daar aan denk word ik verdrietig.
Ik wil dat dat nergens meer voorkomt.
Het moet overal verboden worden.
En echt, echt, echt nooit meer voorkomen.

Door Mesie Sijbrandij

Vrijheid of onderdrukking?

Vrijheid is voor ons net zoals ademen.
Wij zijn opgegroeid in een wereld waar alles kan.
Een eigen mening, recht op onderdak, recht op onderwijs.
Dat klinkt voor ons zo normaal.
Maar voor andere mensen is dit echter een droom.
Zij zijn opgegroeid in een wereld waar mensen onderdrukt worden.
Voor hun is vrijheid geen optie.
Werken, geld verdienen voor hun baas…dat is het enige waaraan zij kunnen denken, de hele dag door.
Ze worden niet beschouwd als mensen maar als beesten.
Samen kunnen we het verschil maken.
Wij kunnen er voor zorgen dat ook zij rechten hebben.
Stel je eens voor een wereld waarin mensen elkaar respecteren, een wereld waarin iedereen gelijk is.
Maar zolang wij niks doen, gebeurt er ook niks.
Dan blijven zij, helemaal aan de andere kant van de aardbol, in deze koude wrede wereld leven.
Laat dat niet gebeuren.
En denk niet dat vrijheid normaal is, want voor hun is dat echt een droom….

Door Merel van den Burg